‘Ik heb het ZorgErf min of meer met de paplepel ingegoten gekregen. Toen ik 10 jaar oud was, verhuisden mijn ouders naar Nijkerk, naar het platteland. Een jaar later begonnen ze met de dagbehandeling. Sindsdien ben ik altijd verbonden met het zorgerf. Ik at mee in de keuken van de dagbehandeling, praatte met de mannen in de werkplaats.

Na de middelbare school ging ik elektrotechniek studeren. Een hbo-studie. Leuk. Ik studeerde af als ingenieur en ging aan het werk. Na een jaar werken in de elektrotechniek miste ik het ZorgErf en het menselijk contact dat ik daar altijd had. Blijkbaar was die band met het ZorgErf niet zomaar door te snijden. Toen ben ik op het zorgerf gaan werken.

Op het ZorgErf heb ik afwisselende taken: ik maak de planning voor de medewerkers van de dagbehandeling, regel het beheer van de gebouwen, doe de financiën en ben eindverantwoordelijk voor de informatietechnologie (IT). Ook werk ik regelmatig in het LandHuus en op de hofjes. Zo blijf ik in contact met bewoners en hun familie. Ten slotte organiseer ik afscheidsdiensten die in het LandHuus worden gehouden. Tijdens zo’n afscheidsdienst komt vaak de hechte band tussen bewoners, familie en medewerkers tot uiting.

Ik hou van natuur en bossen. Rond het ZorgErf kan ik dus mijn lol op. Ook mensen van het ZorgErf genieten hiervan. Dan zie ik bijvoorbeeld een glinstering in hun ogen. Dan geniet ik ook. Het ZorgErf is een heerlijke werkplek die bewoners, bezoekers, familieleden en medewerkers veel geluk schenkt.’

Motto: Maak connectie in de diepste zin van het woord, daaruit ontstaat echte verbinding.