‘Nog steeds raak ik onder de indruk van het terrein, de voorzieningen, de mensen, de medewerkers. Het ZorgErf is een dynamische werkplek waar we aandacht hebben voor elkaar. We doen er alles aan om bezoekers en bewoners een mooie dag te bezorgen, met mooie momenten. Ik doe dat door in het LandHuus allerlei leuke activiteiten te organiseren.

Die mooie momenten heb ik zelf ook. Bijvoorbeeld: die bewoner die elke ochtend de krant uit de brievenbus haalt en me dan een goede dag wenst. Twee dames die elke ochtend en middag in het LandHuus langskomen om te vragen of er nog werk te doen is. Bewoners die volop genieten van een optreden van een mannenkoor. Vrijwilligers die zeggen dat het vrijwilligerswerk op het zorgerf weer zin aan hun leven heeft gegeven.

Ander voorbeeld: een bewoonster hield van strijken. We hebben haar toen uitgenodigd elke dag in het LandHuus theedoeken te komen strijken. Altijd als ze me ziet lopen, vraagt ze of er nog werk is. Er ligt nog veel strijk, zeg ik dan. Haar gezicht klaart dan helemaal op. Ze voelt zich nuttig en nodig. Op een gegeven moment vroeg René haar of ze ook zijn overhemden wilde strijken. We zullen eens kijken, zei ze ondeugend. Een paar dagen later vertelde ze trots dat de baas van het zorgerf haar gevraagd had zijn overhemden te strijken. Dat had ze onthouden. Mooi toch?

Soms spreken familieleden ook hun verdriet uit over hun dierbare. Dat kan heel intens zijn. Tegelijkertijd is het bijzonder om dan een luisterend oor te mogen bieden.

Vanaf de start van de dagbehandeling op de Keienweg werk ik al bij René en Yvonne. Het werken op het ZorgErf is een stukje van mezelf geworden.’

Motto: Een glimlach bereikt met weinig inspanning een groot resultaat.