‘Via beweeglessen, wandelingen en andere beweegvormen onderhouden we de kracht in de spieren en de beweeglijkheid in de gewrichten. Muziek geeft extra gezelligheid. Benen heffen op het ritme van muziek voelt als dansen, maar we oefenen ook meteen de balans. Met een betere balans vallen mensen minder snel. Bewegen houdt ouderen langer op de been.

Ik startte als ziekenverzorgster in een verzorgingshuis, gaf les in basis- en middelbaar onderwijs en volgde in Kampen de opleiding ‘Meer bewegen voor ouderen’. Daarna volgden stoelyoga, zitdans, valpreventie en andere cursussen. Op het zorgerf kan ik deze kennis toepassen. Belangrijke uitgangspunten zijn: plezier, grotere zelfstandigheid, meer zelfredzaamheid.

Op het Zorgerf hebben we respect voor elkaar. In dit verband vind ik een uitspraak van Yvonne en René van der Leest erg mooi: wij zijn op visite bij de bewoners, niet andersom. Elke dag geniet ik van de blije gezichten van bezoekers en bewoners als ze bewegen of buiten wandelen. Ze vergeten dan even de narigheid.

Want natuurlijk is het niet altijd rozengeur en maneschijn. Dementie kan mensen een ontredderd gevoel geven. Dat proberen we te verzachten door handreikingen aan te bieden, er woorden aan te geven, maar het is schrijnend als je merkt dat dingen niet meer gaan zoals je zou willen. Samen bewegen of wandelen kan mensen weer vrolijk stemmen. Het is mooi hier een rol in te mogen spelen.

Onder het bewegen lachen we veel. Ik vroeg bijvoorbeeld een keer aan een groepje bewoners wat een leuke naam zou zijn voor een breiclubje. Een bewoner opperde toen als naam: Een steekje los. Heerlijk toch?’

Motto: Ouder worden is niet voor watjes. (Winston Churchill)